76# Byłam żoną seryjnego mordercy - Cathy Wilson

Tytuł: Byłam żoną seryjnego mordercy
Autor: Cathy Wilson (pochodzenie: Wielka Brytania)

Wydawnictwo: Amber

Data wydania:  sierpień 2014

ISBN: 9788324151462

Liczba stron: 348

Forma: własna biblioteczka
Moja ocena - 8/10

WSTĘPNIE...

     Na pewno każdy z was słyszał o serii wydawnictwa Amber "Autobiografie: moja historia". Będąc jeszcze nastolatką, czytałam kilka powieści z tej serii. A chyba największe wrażenie wywarła na mnie "Spalona". Stosunkowo niedawno czytałam "Sprzedaną", która również mną wstrząsnęła i znalazła się w rankingu najlepszych książek, jakie czytałam w 2014 roku. Dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok "Byłam żoną seryjnego mordercy".

TROCHĘ O FABULE I MOICH PRZEMYŚLENIACH...

           Fabuła tej powieści od razu skojarzyła mi się z jednym z odcinków serialu dokumentalnego "Seryjni mordercy". Był taki epizod, w którym żona dowiaduje się z telewizji o tym, że od dawna poszukiwanym mordercą, który siał strach na ulicach miastach, jest jej mąż. Jednak w tej historii kobieta w ogóle nie podejrzewała, że jej życiowy partner mógł kogoś zabić. Natomiast autorka książki zdawała sobie z tego sprawę z brutalności swojego męża, dlatego postanowiła uciec zabierając swojego syna i ukryć się przed Peterem Tobinem. 

           Przez sporą część powieści, Cathy opowiada o swoim niewesołym dzieciństwie z matką, która nie opiekowała się nią jak należy. Cathy nawet nie zdawała sobie sprawy, że jej matka bierze narkotyki, uprawia prostytucje i nie dba o nią, tak jak powinna dbać matka o swoje dziecko. Dla dziewczynki najważniejsze było uszczęśliwianie i pomaganie mamie, nie widziała nic złego w jej zachowaniu. Często nie miała co jeść i musiała kraść, ale nie skarżyła się - dopóki była z mamą, wszystko dobrze się układało. Czytając o dzieciństwie Cathy nie można jej nie współczuć. Cathy była tak zapatrzona w rodzicielkę, że nawet nie wyobrażała się, że inne dzieci mają inne życie, mają ogrzewane domy, ciepłe posiłki i chodzą do szkoły. Jednak im dziewczyna była starsza, tym było gorzej. Molestowana seksualnie przez kilku mężczyzn, zastraszana i wiecznie przerażona miała okropne dzieciństwo. Przez krótki moment dziadkowie starali się jej je przywrócić, jednak Cathy nigdy nie czuła się dzieckiem, więc w wieku 16 lat wyprowadziła się z domu, myśląc, że w końcu zacznie nowe, szczęśliwe życie. A wpakowała się w w jeszcze gorsze piekło... Jednak bohaterka momentami bardzo mnie denerwowała i nie mogłam zrozumieć jej naiwności i głupoty. Jak można powierzyć pod opiekę własne dziecko, nawet na kilka godzin, osobie, która groziła, że je zabije, że wyrzuci przez balustradę na schody i która je porwała? Mi się to w głowie nie mieści. A argumentacja, "że lepiej mieć ojca takiego, niż żadnego i że nie chce pozbawiać swojego syna jednego z rodziców, tak jak jej pozbawiono w dzieciństwie" w ogóle mnie nie przekonuje. Naprawdę lepiej żeby chłopiec miał ojca, który trzymał go nad schodami grożąc, że go puści? Widocznie psychika człowieka nie jest taka prosta do zrozumienia.
         
          Historia jest bardzo ciekawa. Autorka książki oczywiście sama przeżyła opowiadaną historię, dlatego powieść ta zyskuje na wiarygodności. To nie jest wymyślona historia rodem z filmu - to wydarzyło się naprawdę. Aż dziw, że jedna osoba mogła tyle przeżyć. Do wyboru Petera na swojego partnera na pewno przyczyniła się jej sytuacja życiowa - nigdy nie miała ojca, który mógłby być wzorem mężczyzny, a jej dotychczasowi chłopcy to byli tylko nastolatkowie, którzy nic nie wiedzieli o prawdziwym życiu. Fakt, że Cathy będąc tylko 16-latką wcale jeszcze nie powinna myśleć o samodzielności i stabilizacji, bo to za wcześnie, ale ona nigdy nie przeszła wszystkich etapów w życiu, jak większość ludzi. Peter jej imponował, bo był taki "dorosły" i inny od jej rówieśników, a bohaterka od razu chciała mieć kontrolę nad własnym życie i nawet nie zauważyła, kiedy tę kontrolę straciła... 
        

PODSUMOWUJĄC...

          
          Ta historia zaciekawiła mnie do tego stopnia, że z ciekawości wpisałam "Peter Tobin" w google, aby zobaczyć, czy będzie o nim dużo informacji. Nie podziewałam się, że wyskoczy aż tyle wyników. Przez to opowieść Cathy nabrała dla mnie jeszcze większej realności. Książkę na prawdę polecam, zwłaszcza jako przestrogę.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu

Recenzja bierze udział w wyzwaniach czytelniczych:
1. W 200 książek dookoła świata
2. Książkowe wyzwanie 2015 (Oparta na prawdziwej historii)