środa, 21 stycznia 2015

73# Gramy dalej - Alessandro Del Piero



Tytuł: Gramy dalej
Autor: Alessandro Del Piero (pochodzenie: Włochy)
Wydawnictwo: Sine Qua Non
Data wydania:  maj 2013
ISBN: 9788379248949
Liczba stron: 192
Forma: własna biblioteczka
Moja ocena - 7/10



WSTĘPNIE...

     Rzadko się zdarza, żeby książkę o życiu piłkarza napisał... on sam. Jednak Alessandro del Piero podjął się tego zadania i napisał autobiografię pt. "Gramy dalej". 


TROCHĘ O FABULE I MOICH PRZEMYŚLENIACH...

           Alessandro del Piero jest światowej sławy piłkarzem oraz wieloletnim kapitanem Juventusu. W swojej biografii wiele miejsca 
poświęca ojcu, który był dla niego bohaterem oraz opisuje swoje dzieciństwo, w którym szlifował swoje piłkarskie umiejętności grając codziennie do samego wieczora na podwórku w piłkę. Nawet, gdy już żaden rówieśnik nie zostawał na podwórku, mały Alex i tak ćwiczył strzały sam ze "swoją najwierniejszą towarzyszką", jak zwykł mówić o swojej piłce. Marzył o tym, by być rozpoznawany na ulicy, mieć wielu kibiców i żyć piłką już na zawsze. Początkowo nie miał odwagi przyznać się do swojego marzenia, bo nie mógł się pogodzić z tym, że dorośli pomyślą, ze to nie jest zawód, tylko zabawa, ponieważ każde dziecko chce w przyszłości zostać piosenkarzem, modelką, aktorem, czy właśnie piłkarzem. Ale udowodnił, że stał się wielkim sportowcem oraz poniekąd idolem dzieci, które chcą być takie jak on.

          Sięgając po tę autobiografię kierowałam się moją pasją do klubu Juventus i chęcią poznania bliżej największej legendy tego klubu i jego historii, a zwłaszcza jego uczuć w stosunku do tego, jak potraktowano go po dwudziestu latach wspaniałej gry i osiągnięciu wielu trofeów razem z Juventusem. Interesowało mnie także, czy opisuje swoje odczucia dotyczące grania w reprezentacji Włoch, z którą najpierw przegrał Mistrzostwa Europy, aby zrewanżować się Francuzom na Mundialu w 2006 roku wygrywając z nimi ten turniej. 

          W książce wyłania się postać Alessandro, nie tylko jako gwiazdy, wielkiego sportowca, ale po prostu jako zwykłego człowieka, który urodził się w małej miejscowości, a został rozpoznawalny na całym świecie. Pisze on, że "nie trzeba wychowywać się w szkółkach piłkarskich wielkich klubów, aby zostać gwiazdą". Dowiadujemy się również o wartościach  wyznawanych przez Alexa, takich jak: wytrwałość, uczciwość, poświęcenie. W trakcie jego kariery wygrał wiele pojedynków nie tylko w aspekcie sportowym związanym z futbolem, ale również psychicznym i mentalnym. Ma w sobie ogromna siłę, aby zwalczać wszelkie przeciwności losu, jak np. afera Calciopoli, czy kontuzje i wyrzucenie z klubu.

PODSUMOWUJĄC...

          Książka ukazuje piękno tej dyscypliny sportowej, które sam Alex chce nam przedstawić będąc jej uczestnikiem, jednak trochę 
zawiódł mnie fakt, że Alessandro grając w Juve przez dwie dekady tak mało wspomniał o swoim klubie w swojej autobiografii. Sądziłam, iż taka książka będzie opowiadać o wspaniałych sezonach, trofeach i chwilach spędzonych wraz z kolegami z drużyny, trenerami i całym zespołem związanym z drużyną. Aczkolwiek cieszy mnie fakt, że ta książka powstała i miałam okazję ją przeczytać. Autobiografia "Gramy dalej" jest prawdziwym wypracowaniem, które ten sportowiec miał napisać będąc jeszcze dzieckiem
na temat "Kim chcę zostać, jak dorosnę".

Za możliwość przeczytania powieści dziękuję wydawnictwu

Recenzja bierze udział w wyzwaniach czytelniczych:
1. W 200 książek dookoła świata
2. Książkowe wyzwanie 2015 (Przeczytana w jeden weekend)

18 komentarzy:

  1. Tym razem nie dla mnie książka, nie interesuję się za bardzo sportem, nie znam tego piłkarza :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ja nawet nie wiem kto to jest:D Ja i sport to kompletnie nieudana mieszanka

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie jestem fanką piłki nożnej, więc biografia piłkarza, o którym w życiu nie słyszałam na pewno by mnie nie zaciekawiła...

    OdpowiedzUsuń
  4. Tym razem nie moje klimaty, więc po nią nie sięgnę :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ja spasuję, ale polecę tę książkę mojemu koledze.

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie interesuję się piłką nożną, więc książka nie dla mnie.

    OdpowiedzUsuń
  7. Siatkówka - oczywiście! Ręczna - jak najbardziej! Skoki - czemu by nie! Ale nożną zdzierżę jedynie podczas spotkań naszej reprezentacji i nic więcej ;) Więc za pozycję podziękuję ;)

    OdpowiedzUsuń
  8. Nie dla mnie. ;)

    OdpowiedzUsuń
  9. Książka niestety nie dla mnie. Po pierwsze sport nie jest moją ulubioną dyscypliną, po drugie nie znam tego piłkarza a po trzecie w przypadku (auto)biografii jestem wybredna ;)

    OdpowiedzUsuń
  10. Czytałam kiedyś i o dziwo zainteresowała mnie ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie wiem kto to jest, i nie interesuję się za bardzo piłką nożną, więc to zdecydowanie nie jest książka dla mnie. :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Piłkę nożną kocham, ale liga Włoska, jeśli mam być szczera niekoniecznie jest mi bliska. :) Mimo wszystko, sławy jak najbardziej kojarzę, a biografie piłkarzy też bardzo lubię czytać, nawet jeśli nie należą do mojej ukochanej drużyny, także ta pozycja mogłaby mi przypaść do gustu. :)
    Pozdrawiam,
    Sherry

    OdpowiedzUsuń
  13. Niestety, nie jestem ani wielką fanką sportu, ani nie czytuję biografii/autobiografii, więc tą książkę raczej sobie odpuszczę.

    namalowac-swiat-slowami.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  14. Do sportu mnie nie ciągnie, a tym bardziej do piłki nożnej, więc niestety nie przeczytam.

    OdpowiedzUsuń
  15. Niestety nie interesuję się piłką nożna. Bardziej przemawia do mnie siatkówka. Chyba to przez to, że w moim mieście jest bardzo dobra drużyna siatkarska.

    OdpowiedzUsuń
  16. Jesli chodzi o Juve i piłkarzy, to trzeba znać książki dwóch facetów, którzy byli tam legendami w latach 80. - Boniek "Prosto z Juventusu" i Platini "Moje życie jak mecz". Polecam

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...