160# Złote kolczyki - Belinda Alexandra

"Wszystkie szczytne idee kończą się powodzeniem, nawet jeśli na początku wydają się porażką."

Tytuł: Złote kolczyki

Autor: Belinda Alexandra (pochodzenie: Australia)

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: wrzesień 2015

Liczba stron: 576

Forma: e-book

Moja ocena - 8/10

WSTĘPNIE...

       Kolejna książka, w której wnuczka odkrywa rodzinne tajemnicy, w które uwikłana jest jej babcia. Takie powieści chyba nigdy mi się nie znudzą. Na lekturę "Złotych kolczyków" miałam ochotę już od dawna, bo nie dosyć, że uwielbiam wszystko co związane z Hiszpanią, to jeszcze okres od wczesnych lat XX wieku do lat 70. XX wieku uważam za wspaniałe połączenie. Miałam nadzieję na trochę historii hiszpańskiej arystokracji jak w serialu "Gran Hotel"...

TROCHĘ O FABULE I MOICH PRZEMYŚLENIACH...

     Paloma jest baletnicą, która odziedziczyła talent po swojej matce, która była bardzo utalentowaną tancerką. Paloma pragnie dostać się do Opery Paryskiej, w której tańczyła jej matka, jednak na razie nie jest jej to dane. Pewnego dnia spotyka kobietę z pięknymi bujnymi i kręconymi czarnymi włosami i od razu zdaje sobie sprawę, że coś jest z nią nie tak. Jakby pochodziła nie z tego świata... Kobieta wręcza jej parę złotych kolczyków i znika. Bohaterka postanawia odkryć tożsamość zjawy i dowiaduje się, że to wielkiej sławy tancerka flamenco o pseudonimie La Rusa, która zginęła w 1951 roku. Jednak Paloma nadal nie wie, dlaczego objawiła się właśnie jej. Powoli z opowieści jej babki zaczyna wyłaniać się prawda, choć starsza kobieta bardzo niechętnie się nią dzieli. W jaki sposób losy ich rodziny połączone zostały z niezwykle tajemniczą, piękną tancerką flamenco?

          W czasach przeszłych zaczynając od 1909 roku mamy dwie bohaterki - Celestinę i Evelinę. Jedna pochodzi z bardzo bogatej i arystokratycznej rodziny Montellich, jednej z najbardziej wpływowych w Barcelonie, natomiast druga żyje w wielkiej nędzy, zostaje sierotą i na świecie pozostaje jej jedynie brat Ramon. Dziewczynki żyją w czasach wielkich zmian, robotnicy strajkują, pragną równości, anie gorszego traktowania niż bogatych, którzy wszystko mogą sobie kupić, nawet możliwość uniknięcia poboru do wojska i udziału w wojnie. Celestina od małego jest obserwatorem okrutnego traktowania biednych, co wpływa na jej decyzje w przyszłości. Evelina jest świadkiem wydarzeń jakby trochę z boku. Ma dwójkę 
rodzeństwa - brata Xaviera i siostrę Margaridę i to z nimi związana jest główna, tragiczna w skutkach tajemnica.

         Naczytałam się wiele o reżimie Hitlera i Stalina, natomiast Franco zawsze był jakoś tak z boku, w cieniu tych dwóch dyktatorów. Jednak w tej powieści jego rządy wywarły wielki wpływ na całą akcję powieści i jestem zadowolona z kolejnej lekcji historii, której doświadczam dzięki takim książkom. Właściwie nie da się kibicować nikomu w tej powieści, bo są tutaj pokazane tak różne punkty widzenia i nikogo nie powinno się potępiać. W Celestinie gromadzi się wielka nienawiść do arystokratycznego rodu Montellich, których obwinia o całe wyrządzone zło jej i jej bliskim i poprzysięga w jakiś sposób zemścić się, natomiast po drugiej stronie mamy Evelinę, przedstawicielkę rodziny Montellich i jej rodzeństwo, które nie jest niczemu winne. Postaci wykreowane przez Alexandrę są naprawdę barwne, różnorodne i niezwykle ciekawie rozpisane. Opisy są szczegółowe, a czytelnik (lub też po prostu ja) staje się od samego początku uzależniony zniewalająco piękną, ale nieuchronnie smutną i nieco bolesną opowieścią o utraconych miłościach, nieporozumieniach i zdradach, na skutek nieszczęść wywołanych w wielkim stopniu przez hiszpańską wojnę domową, która wpłynęła na takie, a nie inne decyzje, które bohaterowie musieli podjąć. Miejsce akcji jest różnorodne, gdyż toczy się w dwóch pięknych miastach - w Barcelonie i w Paryżu, co oczywiście nadaje książce cudownego klimatu.  Wszystkie trzy perspektywy - Palomy, Celestiny i Eveliny plączą się między sobą, a to sprawia, że książki nie chce się odłożyć tylko ciągle czytać i chłonąć tę elektryzującą historię. Publiczności hipnotyzował taniec La Rusy, a mnie zahipnotyzowała Belinda Alexandra...

PODSUMOWUJĄC...

          Najpierw chciałam przeczytać "Toskańską różę" autorstwa Belindy Alexandry, jednak zdecydowałam się na "Złote kolczyki" oczywiście dzięki kuszącej okładce. Nie żałuję, skądże i teraz wiem, że muszę jak najszybciej zdobyć "Toskańską różę". Cieszę się, że odkryłam kolejną autorkę, na której powieści będę czekać z wielką niecierpliwością.  Polecam!