147# Wszyscy mamy tajemnice - Harlan Coben

"Umysł gra na czas. Robi uniki, zwody, wynajduje nieistotne bzdury na opakowaniach napoju, a wszystko w nadziei, że uniknie nieuniknionego."

Tytuł: Wszyscy mamy tajemnice

Autor: Harlan Coben (pochodzenie: Stany Zjednoczone)
Seria: Myron Bolitar, tom 10

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 2012

Liczba stron: 460

Forma: e-book

Moja ocena - 8/10

WSTĘPNIE...

       10. część cyklu o Myronie Bolitarze pt. "Wszyscy mamy tajemnice" wyszła już jakiś czas temu, jednak coś nie było mi drodze z tym thrillerem. Ale w końcu naszła mnie ochota na przeczytanie kolejnej książki mistrza amerykańskich kryminałów (według mnie).

TROCHĘ O FABULE I MOICH PRZEMYŚLENIACH...

          W życiu Myrona zaczyna się układać - jej zaręczony z piękną i ukochaną przez niego kobietą, Teresą, którą znamy z poprzednich części Tym razem sprawa, którą musi rozwiązać nie jest związana bezpośrednio ze światem sportowym. Jego klientka Suzze, choć jest była tenisistką ma dla niego innego zadanie, niezwiązane z jej karierą. Mianowicie, ma on odnaleźć osobę, która napisała na jej facebooku, że dziecko, które w sobie nosi nie jest jej męża. Przez tą sytuację Lex (mąż Suzze) zniknął i nie daje znaku życia. Myron ma "przemówić mu do rozsądku" oraz znaleźć sprawcę całego zdarzenia. Sprawa się komplikuje, gdy bohater dowiaduje się, kto jeszcze jest w nią zamieszany - ktoś z jego przeszłości...

          Tym razem bardzo dużą część fabuły stanowiła przeszłość Myrona, a mianowicie jego relacje z bratem Bradem, które były bardzo napięte. Tak właściwie to główny bohater nie widział się z bratem od 16 lat. Uważam, że jest to tak jakby wprowadzenie do kolejnej serii Cobena o Mickeyu Bolitarze, czyli bratanku Myrona. Bardzo dobrze Coben to rozegrał, bo naprawdę z niecierpliwością oczekiwałam rozwikłania zagadki. I odpuściłam sobie zgadywanie, co mogło się naprawdę wydarzyć, bo jeszcze nigdy nie udało mi się wcześniej zorientować, co autor wymyślił za tajemnicę. No cóż, jest w tym po prostu mistrzem. Nikt tak nie buduje całej sieci pobocznych wątków, które w końcu sprowadzają się do głównej fabuły. Przy każdej jego książce na koniec miałam rozdziawioną buzię ze zdziwienia. Oczywiście jedne były lepsze, inne gorsze, ale zawsze tym zakończeniem musiał zaskoczyć. I tym razem autor mnie nie rozczarował. Intryga została świetnie skonstruowana i to nie tylko ta związana z życiem osobistym Boliatra.

          Harlan Coben jest mistrzem wplatania sarkazmów w wypowiedzi bohaterów, w najmniej sprzyjających dla nich momentach. Te ironiczne komentarze i żarciki Myrona i Wina są naprawdę rewelacyjne i nigdy mi się nie znudzą. No właśnie, tylko co się stanie z Winem? Mam nadzieję, że jeszcze i nim usłyszymy...

PODSUMOWUJĄC...

         Wszystko wskazuje na to, że niestety jest to ostatnia część z serii o Myronie Bolitarze. Na szczęście z bohaterem nie żegnamy się na stałe, bo powstały już trzy książki z serii o Mickeyu Bolitarze, w których to Myron też oczywiście odgrywa jakąś rolę. Może nie główną, ale zawsze to coś. Oby były równie dobre, jak reszta książek pisarza. Polecam!